Tadeusz Opolski

Prof. zw. dr inż. Tadeusz Opolski (1977-78)

Urodzony we Lwowie 28.IX.1917 r., zm. 19 VI 1982 r.). Założyciel i pierwszy kierownik Zakładu Maszyn Górniczych (późniejszej Katedry Maszyn Górniczych i Wiertniczych). Studia wyższe ukończył na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1940 r. W roku 1945 uzyskał dyplom Politechniki Śląskiej oraz stopień akademicki inżyniera mechanika. 28.01.1948 r. uzyskał stopień magistra nauk technicznych. Pracę zawodową rozpoczął w 1940 r. na Politechnice Lwowskiej jako aspirant w Katedrze Silników Spalinowych. Rozpoczętą pracę naukową na Politechnice Lwowskiej przerwały działania wojenne.

W latach 1941-1944 pracował jako kierownik warsztatu w firmie „Galikol” we Lwowie. Kolejnym etapem pracy zawodowej była Szkoła Samochodowa w Nowym Sączu (1945-46) jako wykładowca. Od V.1946 do I. 1947 pełnił funkcję kierownika kolejki linowej na Gubałówkę w Zakopanem. W okresie od II 1947 do X 1947 pracował jako nauczyciel w Liceum Mechanicznym w Ropczycach. W latach 1947-51 pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach jako kierownik oddziału, a w latach 1951- 62 w Instytucie Mechanizacji Górnictwa w Katowicach na stanowisku głównego inżyniera  badań. W czasie pracy w instytutach naukowych zdobywał kolejne stopnie naukowe i zawodowe.

W roku 1954 Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznała mu tytuł naukowy docenta.W roku 1957 Rada Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie nadała stopień doktora nauk technicznych. Od roku 1958 rozpoczął pracę w szkolnictwie wyższym. W latach 1958-63 pracował na stanowisku docenta w Katedrze Części Maszyn w AGH. Lata 1963-1975 to praca w Politechnice Częstochowskiej, początkowo jako docent, a od roku 1967 na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn. W latach 1966-1969 był Dziekanem Wydziału Budowy Maszyn w Politechnice Częstochowskiej. Od roku 1963 do 1972 był organizatorem i kierownikiem Katedry Podstaw Konstrukcji Maszyn a następnie Dyrektorem Instytutu Podstaw Konstrukcji Maszyn Politechniki Częstochowskiej. Równolegle z pracą na P. Cz. prowadził wykłady na Wydziale Górniczym Politechniki Wrocławskiej (1968-1971). Od roku 1972 do 1975 pracował na Politechnice Częstochowskiej w wymiarze połowy etatu oraz w Zakładach Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego (ZKMPW) w Gliwicach.

W roku 1975 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Lublinie na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Technologii i Eksploatacji Maszyn, gdzie objął funkcję kierownika Zakładu Maszyn Górniczych. W roku 1976 na wniosek Rektora Politechniki Lubelskiej został powołany na Dyrektora Instytutu Technologii i Eksploatacji Maszyn w Politechnice Lubelskiej. Funkcję tę pełnił do IX 1978 r. kiedy to został powołany na stanowisko prorektora Politechniki Lubelskiej. Stanowisko to piastował do końca kadencji, tj. do IX 1981 r. 19 października 1977 r. ówczesna Rada Państwa nadała prof. Opolskiemu tytuł profesora zwyczajnego. W marcu 1982 otrzymał nominację na członka Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.

Dorobek naukowy prof. Tadeusza Opolskiego obejmuje ogółem 87 pozycji, w tym 45 indywidualnych, ponadto 22 patenty i zgłoszenia patentowe. Publikacje te obejmują m. in. 16 monografii, studiów i rozpraw, 5 podręczników i skryptów. Miał na swoim koncie 10 pomyślnie zakończonych przewodów doktorskich, 2 habilitacje i liczne prace magisterskie i inżynierskie. Opracował również 48 recenzji o pracach doktorskich i 3 recenzje o pracach habilitacyjnych. Prowadził również seminaria naukowe w AGH oraz seminaria na studiach doktoranckich Politechniki Czśstochowskiej z zakresu: metodologia badań naukowych.