Prof. dr hab. inż. Robert Sikora
Urodziłem się w Gdyni tuż przed wybuchem II wojny światowej. Ojciec mój służył w Marynarce Wojennej na Oksywiu, pod dowództwem pułkownika Dąbka, który zasłynął nie tylko z odwagi i dzielności, ale również z tego, że nie poddał się Niemcom lecz zastrzelił się.
Jestem absolwentem Politechniki Gdańskiej, Wydziału Mechanicznego Technologicznego, gdzie po ukończeniu studiów w 1962 r. podjąłem pracę jako asystent w Katedrze Obróbki Skrawaniem.
Mój doktorat: Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, rok 1969.
Habilitacja: Politechnika Krakowska, Wydział Mechaniczny, rok 1972.
Profesura: Politechnika Lubelska, Wydział Mechaniczny, rok 1982.
Moją dziedziną nauki, naukowo-techniczną i aplikacji jest szeroko rozumiane przetwórstwo oraz obróbka tworzyw polimerowych. Koncentruję się jednak na następujących zagadnieniach:
Po 5 latach pracy w Politechnice Gdańskiej przeniosłem się do Zakładu Doświadczalnego Technologii Maszyn Rolniczych w Gdańsku, gdzie utworzyłem Pracownię oraz Laboratorium Stosowania Tworzyw Sztucznych w Maszynach Rolniczych.
W 1972 r. wygrałem konkurs w ówczesnej Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy, gdzie utworzyłem Katedrę Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych z Laboratorium i zostałem ich Kierownikiem. Obie jednostki działają do dzisiaj. Zostałem tam Dziekanem Wydziału Mechanicznego i następnie Prorektorem do spraw Nauki i Współpracy z Przemysłem. Pełniłem też funkcję powierzoną przez Ministra, a mianowicie Pierwszego Zastępcy Rektora.
W 1977 r. podjąłem pracę w Politechnice Lubelskiej na Wydziale Mechanicznym, gdzie ponownie utworzyłem Katedrę Przetwórstwa Tworzyw tym razem z poprawnym przymiotnikiem Polimerowych, łącznie z laboratorium. Nazwa była zgodna ze stanem w innych rozwiniętych państwach. Pełniłem też funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu Technologii i Eksploatacji Maszyn na prawach Wydziału. Następnie zostałem Prorektorem do spraw Nauczania.
Zorganizowałem od podstaw studia magisterskie i inżynierskie na specjalności „Przetwórstwo tworzyw polimerowych” na Wydziałach Mechanicznych obu uczelni. Opracowałem plany oraz programy tych studiów.
Jestem autorem i współautorem 506 publikacji, które ukazały się w 9 językach, a mianowicie: polskim, angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim, japońskim, węgierskim, czeskim i serbsko-chorwackim.
W wymienionej liczbie publikacji znajdują się 24 książki o łącznej objętości 6760 stron, w tym objętość samodzielnych książek wynosi 78%, co stanowi 5250 stron. Najobszerniejsza książka liczy stron 611. Wiele z nich wydało Wydawnictwo Naukowo-Techniczne i Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Wygłaszałem też wykłady i referaty na kongresach, sympozjach oraz konferencjach krajowych, jak również zagranicznych, publikowane w materiałach z tych spotkań. Ważniejsze z nich, w ujęciu chronologicznym, odbyły się w Dreźnie, Chemnitz, Pradze, Zlinie, Brnie, Zagrzebiu, Sorento, Nicei, Stuttgarcie, Hannoverze, Johannesburgu, Getheborgu, Chicago, Waszyngtonie, Jokohamie, Florianopolis, Pekinie, Toronto, Montrealu i Guimaräes.
Jestem twórcą lub współtwórcą 82 patentów, wzorów użytkowych i przemysłowych, głównie polskich. W wymienionej liczbie, patentów zagranicznych jest 8, w kolejności chronologicznej: niemieckie 2, europejskie 2, japoński, rosyjski, węgierski, amerykański. Sądzę, że warto dodać, iż jestem w zespole polsko-amerykańskim współtwórcą dwóch patentów. Są to patenty polskie, ale obaj współtwórcy są z firmy amerykańskiej i mieszkają w Stanach Zjednoczonych.
Jestem promotorem 267 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich, promotorem 20 rozpraw doktorskich (w tym 2 obcokrajowców) w 7 uczelniach oraz recenzentem 28 rozpraw doktorskich, 15 rozpraw habilitacyjnych, 20 wniosków o tytuł lub stanowisko profesora i 8 na stanowisko docenta. Wykonałem około 400 recenzji i opinii różnych artykułów oraz prac, w tym przeznaczonych do druku w wielu wydawnictwach w kraju i zagranicą.
Kierowałem dziewięcioma i recenzowałem kilkadziesiąt rozmaitych projektów Komitetu Badań Naukowych, naszego ministerstwa oraz innych instytucji.
Wiele wyników moich prac naukowych i naukowo-technicznych znalazło zastosowanie w różnych przedsiębiorstwach przemysłowych, przynosząc wymierne efekty.
Utworzyłem 32 lata temu i przewodniczyłem wszystkim dotychczasowym Profesorskim Warsztatom Naukowym pt. „Przetwórstwo Tworzyw Polimerowych”, które odbywają się co roku w różnych ośrodkach akademickich w Polsce. U nas odbyły się już 3 razy, ostatnio w 2008 r.
Staram się być aktywnym również poza miejscami mojej pracy zawodowej. I tak w ujęciu chronologicznym m. in.:
Zostałem odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wcześniej Złotym Krzyżem Zasługi oraz licznymi medalami, z których cenię zwłaszcza Odznakę Honorową przyznaną przez Prezesa Rady Ministrów „Za zasługi dla Wynalazczości”.
Mam też wyróżnienia międzynarodowe, z których można wymienić m. in. trzykrotne uzyskanie Złotych Medali „Brussels Eureka” oraz medale otrzymane w Genewie (2002 r.), Norymberdze (2007 r.), Kuala Lumpur (2012 r.).
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 "PL2022 - Zintegrowany Program Rozwoju Politechniki Lubelskiej" POWR.03.05.00-00-Z036/17